Կենսագրությունը
ԳԱՍՊԱՐՅԱՆ (Խաչատրյան) Գոհար Միքայելի (ծ. 14.12.1924, Կահիրե), երգչուհի (քնարակոլորատուրային սոպրանո): ՀՀ (1953), ԽՍՀՄ (1956) ժողովրդական արտիստ: Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1984): Ծննդավայրում սովորել է Է. Ֆելդմանի և Վ. Կարրոյի մոտ: 1940-ից ելույթներ է ունեցել Կահիրեում: 1948-ին հայրենադարձել է: 1949-ից՝ Երևանի օպերայի և բալետի թատրոնի մեներգչուհի: 1964-ից դասավանդում է Երևանի կոնսերվատորիայում (պրոֆեսոր՝ 1973-ից): Գասպարյանն ունի լայն ձայնասահման, անբասիր տեխնիկա, ձայնն առանձնանում է ճկունությամբ, երանգների հարստությամբ, անցումների թեթևությամբ: Գասպարյանի արվեստին հատուկ են ստեղծագործության գաղափարագեղագիտական բովանդակության խոր դրսևորումը և համոզիչ իմաստավորումը:
Շիրիմը գտնվում է Հայաստանի Հանրապետությունում՝ Երևան քաղաքի «Կոմիտասի անվան զբոսայգու» պանթեոնում:
"(նյութը տրամադրել է «ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԱՆՐԱԳԻՏԱՐԱՆ» հրատարակչությունը)"
Գործունեությունը
Գասպարյանի դերերգերից են՝ Անուշ, Շուշան (Ա. Տիգրանյանի «Անուշ», «Դավիթ Բեկ»), Օլիմպիա, Կարինե (Տ. Չուխաճյանի «Արշակ Բ», «Լեբլեբիջի Հորհոր աղա»), Գոհար (Հ. Ստեփանյանի «Հերոսուհի»), Ռոզինա (Ռոսսինիի «Սևիլյան սափրիչ»), Մարգարիտ (Գունոյի «Ֆաուստ»), Լակմե (Դելիբի «Լակմե»), Լյուչիա (Դոնիցետտիի «Լյուչիա դի Լամերմուր»), Նորմա (Բելլինիի «Նորմա»), Մարֆա (Ռիմսկի-Կորսակովի «Թագավորի հարսնացուն»): Հարուստ է Գասպարյանի համերգային երկացանկը (Բախ, Հենդել, Մոցարտ, Շտրաուս, Գրիգ, Գլիեր, Չայկովսկի, Ռախմանինով, հայ հոգևոր երաժշտություն, Կոմիտաս և այլն):
Նկարները
Տեսանյութերը
Գոհար Գասպարյան
Գոհար Գասպարյան
Գոհար Գասպարյան
Գոհար Գասպարյան
Գոհար Գասպարյան
Գոհար Գասպարյան
Այլ հղումները
