Կենսագրությունը
ՂԱՆԴԻԼՅԱՆ Պապին Արտաշեսի [15.3.1929, գ. Հացառատ (այժմ՝ Գավառ քաղաքի շրջագծում) – 26.3.2001, Երևան], բուսաբան, գենետիկ-ընտրասերումնաբան: Կենսբանակն գիտությունների դոկտոր (1973), պրոֆեսոր (1974): ՀԳԳԱ ակադեմիկոս (1994): Ավարտել է ՀԳԻ (1952): 1955-ից աշխատել է ՀԳԻ-ում (1978–92-ին՝ պրոռեկտոր, 1988–2000-ին՝ բուսաբանության ամբիոնի վարիչ, 1981-ին հիմնադրել և ղեկավարել է բույսերի գենոֆոնդի ուսումնասիրման լաբորատորիան): ՀԳԳԱ բուսաբուծության, բույսերի ընտրասերման ու սերմնաբուծության բաժանմունքի ակադ-քարտուղար (1994–2001):
Գործունեությունը
Ղանդիլյանի աշխատանքները վերաբերում են հասկավոր հացաբույսերի ու նրանց վայրի ազգակիցների դասակարգման, գենետիկայի և ընտրասերումնաբանության խնդիրներին: Հայաստանում հայտնաբերել ու նկարագրել է վայրի ցորենի, գարու, աշորայի, այծակնի նոր տեսակներ ու տարատեսակներ: Ստեղծել է աշնանացան գարու Արարատի–7, աշնանացան ցորենի Ոսկեհասկ, ցորենաշորայի (տրիտիկալե) Սիս–1 սորտերը: Ղանդիլյանի ջանքերով ստեղծվել է «Էրեբունի» արգելոցը:
Այլ հղումները
