Կենսագրությունը
ՓԱՐԱՋԱՆՈՎ Սերգեյ (Փարաջանյանց Սարգիս) Իոսիֆի (9.1.1924, Թիֆլիս – 20.7.1990, Երևան, թաղված է Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեոնում), կինոռեժիսոր: ՀԽՍՀ, Ուկրաինայի ԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1990): Սովորել է Թբիլիսիի կոնսերվատորիայում (1942–45), ավարտել Մոսկվայի կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտը (1951): 1951-ից՝ Կիևի Ա. Դովժենկոյի անվան կինոստուդիայի ռեժիսոր: Մասնակցել է «Երրորդ հարվածը» (1948) և «Տարաս Շևչենկո» (1952) ֆիլմերի ստեղծմանը, նկարահանել «Անդրիեշ¦ (1955, Յա. Բազելյանի հետ), «Առաջին տղան» (1959), «Ուկրաինական ռապսոդիա» (1961), «Մոռացված նախնիների ստվերները» (1965, Կիևի համամիութենական, Մար դել Պլատայի կինո-փառատոների, Բրիտանական կինոակադեմիայի մրցանակներ, Սալոնիկի կինոփառատոնի ոսկե մեդալ, Ուկրաինայի ԽՍՀ Պետական մրցանակ՝ 1990, և այլն), Վրացֆիլմում՝ «Լեգենդ Սուրամի բերդի մասին» (1984, Դ. Աբաշիձեի հետ), «Աշուղ Ղարիբ» (1988, Նիկե մրցանակ` 1991, Մոսկվա) ֆիլմերը:
Շիրիմը գտնվում է Հայաստանի Հանրապետությունում՝ Երևան քաղաքի «Կոմիտասի անվան զբոսայգու» պանթեոնում:
"(նյութը տրամադրել է «ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԱՆՐԱԳԻՏԱՐԱՆ» հրատարակչությունը)"Գործունեությունը
Փարաջանովի «Նռան գույնը» (1969, ՀԽՍՀ Պետական մրցանակ` 1988, Հայֆիլմ) կինոնկարը հաստատել է նրա արվեստի յուրօրինակությունը և արժանացել մեծ համբավի: Փարաջաովին բնորոշ են սերը ժողովրդական արվեստի, բանահյուսության, մշակույթի ակունքների հանդեպ, վառ պատկերայնությունը, գեղանկարչական բարձր ճաշակը, վավերագրական հավաստիությունն ու մտքի փիլիսոփայական խորությունը: Հեղինակ է նաև կարճամետրաժ ֆիլմերի [«Նատալյա Ուժվի», «Ոսկե ձեռքեր» (երկուսն էլ՝ 1957), «Հակոբ Հովնաթանյան» (1968), «Փիրոսմանի» (1985)] և կինոսցենարների: Փարաջանովի գեղանկարչական գործերի (գծանկար, կոլաժ, մանրանկար և այլն) ցուցահանդեսներ են բացվել Թբիլիսիում (1985), Երևանում (1988, 1990): Նկարահանվել է Փարաջանովին նվիրված շուրջ 20 ֆիլմ:
Տեսանյութերը
Ո՞րն է իսկական ռեժիսորը` ըստ Ս.Փ...
Սերգեյ Փարաջանով ...
ՍԵՐԳԵՅ ՓԱՐԱՋԱՆՈՎ - Ռեժ. ԱՐՏԵՄ ՕՀ...
Կինոսրահ. Սերգեյ Փարաջանով ...
ՀԱՅԿ ՆԱՀԱՊԵՏԻՑ ՀԵՏՈ - ՍԵՐԳԵՅ ՓԱՐ...
Այլ հղումները
- «Ո՞վ Ո՞վ է» Հայկական Հանրագիտարան
- Վիքիպեդիա Հանրագիտարան
- Մադոյան Ռ., Նռան գույնը և Փարաջանովի լեգենդը, Գլենդել, 2001:
- Григорян Л., Три цвета одной страсти. Триптих о Параджанове, М., 1991;
- Калантар К., Очерки о Параджанове, Е., 1998;
- Катанян В., Параджанов. Цена вечного праздника, Н. Новгород, 2001;