Կենսագրությունը
ԱՐՄԵՆԱԿՅԱՆ Արմենակ Մանասերի (10.12. 1955, Երևան – 27.10.1999, Երևան), ազատամարտիկ-հրամանատար, հասարակական գործիչ: 1974–77-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈՒ հյուսիսային նավատորմում: Ավարտել է Երևանի տնտեսագիտաիրավաբանական համալսարանը (1994):
Գործունեությունը
1988–94-ին Արմենակյանը մասնակցել է ՀՀ Արարատի (Երասխ), Վայքի (Բարձրունի), Նոյեմբերյանի (Կոթի, Բաղանիս, Ոսկեպար), Իջևանի (Կիրանց, Վազաշեն), Եղեգնաձորի (Խաչիկ), Գորիսի (Կոռնիձոր, Շուռնուխ, Հարթաշեն), Սիսիանի (Սոֆլու, Թասիկ, Արևիս, Թանահատ, «Փիրդաղի» բարձունք), Կապանի, Մեղրիի (Նյուվադի, Գուդեմնիս), Ճամբարակի (Վահան, Ջիլ), Վարդենիսի և ԼՂՀ Շահումյանի (Էրքեջ, Մանաշիդ, Գյուլիստան), Մարտակերտի (Կիչան, Սրխավենդ, Հաթերք, Ջանյաթաղ, Հոռաթաղ, Սարսանգի ջրամբար, Մաղավուզ, Զագլիկ, Մոխրաթաղ, Հակոբ Կամարի), Աղդամի (Փափրավենդ), Լաչինի, Ասկերանի (Քռասնի), Մարտունիի (Կարմիր Շուկա, Խնուշինակ) շրջանների և Բերդաձորի ենթաշրջանի ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին: Արմենակյանի նախաձեռնությամբ Նորքում վերականգնվել և օծվել է (2000) Ս. Մարիամ Աստվածածին եկեղեցին: Առաջադրվել և հոգևոր համայնքի կողմից հաստատվել է եկեղեցու ծխական խորհրդի ատենապետ: