Կենսագրությունը
ՍՈՂՈՄՈՆՅԱՆ Սողոմոն Ալեքսանդրի [3.9.1907, գ. Գետաշեն (այժմ` ԼՂՀ Շահումյանի շրջանում) – 28.8.1978, Երևան], գրականագետ: Բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1966), պրոֆեսոր (1967): ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1967): Ավարտել է ԵՊՀ (1931) և Լենինգրադի գեղարվեստի ինստիտուտի արևմտաեվրոպական բաժինը (1936): Դասախոսել և պաշտոնավարել է Երևանի բուհերում, 1946–47-ին և 1952–54-ին՝ «Սովետական գրականություն և արվեստ» ամսագրի գլխավոր խմբագիր, 1947–51-ին՝ ՀԿԿ Երևանի քաղկոմի քարտուղար, 1952–54-ին՝ ՀԳՄ վարչության քարտուղար:
Գործունեությունը
Սողոմոնյանի ուսումնասիրությունները նվիրված են գրականագիտության, հայ և համաշխարհային գրականության որոշակի խնդիրների [«Ռոմանտիկական դրամայի տեսությունը» (1947), «Եվրոպական գրականության ուրվագծեր (Բոկաչչո, Շիլլեր, Հյուգո) » (1954), «Արդի հայ պոեզիայի մի քանի հարցեր» (1960), «Ժամանակակից հայ բանաստեղծներ» (գիրք 1, 2, 1965, 1967), «Դանթե, Պետրարկա, Շեքսպիր, Մոլիեր (եվրոպական ռեալիզմի պատմությունից) » (1973), «Լեսինգ, Գյոթե, Հայնե (եվրոպական ռեալիզմի պատմությունից) » (1978): Հեղինակ է նաև ուսուցողական ձեռնարկների («Արտասահմանյան գրականության պատմություն», 1981):
Այլ հղումները
