Կենսագրությունը
ՍԱՐՅԱՆ (Բաղդասարյան) Գեղամ Բաղդասարի (25.12.1902, Թավրիզ – 14.11.1976, Երևան), բանաստեղծ, թարգմանիչ: ՀԽՍՀ (1967) և ՈւԽՍՀ (1972) մշակույթի վաստակավոր գործիչ: Ավարտել է Թավրիզի կենտրոնական թեմական միջնակարգ դպրոցը (1920): 1922-ին հաստատվել է Հայաստանում. ուսուցչություն է արել Լենինականում, 1927–28-ին աշխատել է «Ավանգարդ», «Մաճկալ», 1928–31-ին՝ «Բանվոր» թերթերում, 1934–35-ին՝ «Խորհրդային գրականություն» ամսագրում:
Գործունեությունը
Լույս են տեսել Սարյանի քնարական երգերի, բալլադների, պոեմների ժողովածուները [«Շիրակի հարսանիքը» (1925), «Երկիր խորհրդային» (1930), «Երկաթե ոտնաձայներ» (1933), «Միջօրե» (1935), «Երեք երգ» (1936), «Բանաստեղծություններ» (1940), «Բալլադներ» (1944), «Հատընտիր» (1951), «Ընտրված էջեր» (1965), «Գրիգոր Դերեն» (1967), «Քրիզանթեմ» (1968, ՀԽՍՀ Պետական մրցանակ՝ 1970), «Մտերիմ էջեր» (1972)], ինչպես նաև «Պատմվածքներ» (1928) ժողովածուն, «Օտար մարդը» (1929) վիպակը, «Հրաշալի սերունդ» (1950) չափածո վեպը և թատերգություններ:
Նկարները
Այլ հղումները
