Կենսագրությունը
ՂԱՐԻԲՅԱՆ Գրիգոր Մարգարի (13.12.1924, Թիֆլիս – 9.6.1991, Երևան), ֆիզիկոս-տեսաբան: Ֆիզմաթ գիտությունների դոկտոր (1961), պրոֆեսոր (1972), ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս (1971, թղթակից անդամ՝ 1963-ից): Ավարտել է ՄՊՀ (1948): 1959-ից՝ ԵՖԻ լաբորատորիայի վարիչ, 1959–65-ին, միաժամանակ՝ փոխտնօրեն, 1973–90-ին՝ ՀԽՍՀ ԳԱ ֆիզմաթ բաժանմունքի ակադեմիկոս-քարտուղար:
Գործունեությունը
Ղարիբյանի աշխատանքները վերաբերում են քվանտային էլեկտրա-դինամիկային, աստղաֆիզիկային, տիեզերական ճառագայթներին և բարձր էներգիայի ֆիզիկային: Ուսումնասիրել է արգելակման ճառագայթումը և զույգի առաջացումը էլեկտրոնի կամ պոզիտրոնի դաշտում՝ ընկնող մասնիկի ցանկացած էներգիայի դեպքում, հանդիպական էլեկտրոն-պոզիտրոնային փնջերում ընթացող շարժընթացները: Հաշվել է միգամածությունների և աստղերի մագնիսական դաշտում շարժվող ռելյատիվիստական էլեկտրոնների ճառագայթման բևեռացումը, հետազոտել մեծ արագության մասնիկների և միջաստղային փոշեհատիկների բախումից առաջացող ճառագայթման ներդրումը երկնքի ռենտգենյան լուսարձակման ընդհանուր ֆոնում: Դասական միկրոսկոպիկ էլեկտրադինամիկայի շրջանակներում միջավայրում բարձր էներգիայի մասնիկների էներգետիկ կորուստների էլեկտրամագնիսական մեխանիզմների հետազոտության արդյունքում հայտնաբերել է ռենտգենյան անցումային ճառագայթումը:
Նկարները
Այլ հղումները
