Կենսագրությունը
ՀՈՎՆԱԹԱՆ (Կարապետյան) Հարություն Հովհաննեսի [ծ. 18.9.1937, գ. Սուֆլիս (Վրաստանի Ախալցխայի շրջան)], բանաստեղծ, թարգմանիչ: Ավարտել է ԵՊՀ (1962): 1984–88-ին՝ «Նոր ուղի» Մասիսի շրջանի թերթի գլխավոր խմբագիր:
Գործունեությունը
Բանաստեղծություններում Հովնաթանը գովերգում է մորը և բնությունը. մարդու անմահությունը տեսնում է բնության խորհուրդը մեկնելու մեջ («Լուսաստղ», 1971, «Ճամփեզրի ծառը», 1977, «Արեգակն էլ փշեր ունի», 1984, «Աղոթարան», 1990, ժողովածուներ): Լույս են տեսել Հովնաթանի «Զրույցներ. Հովհաննես Շիրազ» (1992), «Խոսում է Համո Սահյանը» (1993), «Ո՞ւր ես գնում, Տիգրան Մանսուրյան» (1996) զրույցների ժողովածուները: Կատարել է թարգմանություններ: