Կարճ, բայց բեղմնավոր կյանքով ապրեց գեղանկարիչ Կառլոս Աբովյանը: Ընդամենը 55 տարեկան էր, որ 1992թ. կնքեց իր մահկանացուն` այդպես էլ թույլ չտալով, որ կենդանության օրոք իր արվեստի երկրպագուները ըմբոշխնեն իր անհատական ցուցահանդեսը: Հրաժարվում էր բոլոր տեսակի տիտղոսներից, խուսափում դրվատանքի խոսքերից, գրախոսություններից, հանդիսություններից: Մեծ ջանքերի գնով էր միայն հաջողվել Նրան համոզել, որ կտավներից մի քանիսը ցուցադրվեն Երևանի ժամանակակից արվեստի և Վարպետի ծննդավայրի՝ Վանաձորի կերպարվեստի թանգարաններում: Իր վրձներգերը նա հիմնականում նվիրում էր գեղարվեստի իսկական երկրպագուներին: Այսպես, տասնյակ ու տասնյակ ստեղծագործություններ դարձան արվեստասեր հասարակության ճանաչման առարկան՝ տեղ գտնելով անհատական հավաքածուներում՝ Երևանում, Վանաձորում, Մոսկվայում, Լոս Անջելեսում, Թբիլիսիում, Փարիզում, Բալանսում, այլուր, ստիպելով արվեստագետներին ու արվեստասերներին ոչ միայն հիանալ տաղանդի նմանօրինակ դրսևորումով, այև զարմանալ արվեստագետի իր ճանաչման նկատմամբ ծայրահեղության հասնող խուսափողականությունը:

Կառլոս Աբովյանի աշխատանքները գտնվում են Ժամանակակից արվեստի թանգարանում (Երևան), Վանաձորի կերպարվեստի թանգարանում, ինչպես նաև բազմաթիվ մասնավոր հավաքածուներում։